Politici plakken juist te weinig aan het pluche
De komende maanden moeten de de kandidatenlijsten voor de Europese Verkiezingen opgesteld. Bij het CDA is intussen al bekend wie de lijst gaat trekken, oudgediende Wim van de Camp.
Bij de VVD gaat de strijd tussen een ervaren lid van het Nederlandse respectievelijk Europese parlement.
Bij de anderen is het nog onduidelijk, maar wat opvalt is een opnieuw dreigend groot verloop. Zo stoppen beide huidige GroenLinks-afgevaardigden er nu tegelijkertijd mee. Ook elders bestaat het gevaar dat de lijst teveel met onervaren nieuwelingen wordt opgevuld.
Er wordt vaak geklaagd dat politici teveel aan het pluche blijven plakken, maar in feite is juist het tegendeel het geval. Het Binnenhof is de laatste jaren tot een doorgangshuis verworden, waarna politici iets 'echt interessants' gaan doen, om met Hans Hoogervorst te spreken.
Sinds de mislukte Fortuynrevolte domineert de misvatting dat je fracties voortdurend moet vernieuwen teneinde 'vastroesten' te voorkomen. Bij de LPF ging dat indertijd zover dat Ferry Hoogendijk zelfs al na drie maanden te horen kreeg dat hij intussen in pluche veranderd was. Maar ook serieuze partijen hebben zo'n slag van de molen beet.
Waar het labiele kiezersvolk er reeds voor zorgt dat bij de stembus zo'n beetje de ene helft van de zittende Kamerleden verdwijnt, zorgen de partijen in een vlaag van verblinding voor het vertrek van de andere helft. Na twee verkiezingen is nagenoeg de hele Kamer nieuw, alsof de partijen al hun leden het genoegen willen verschaffen één termijn als volksvertegenwoordiger te mogen dienen.
Er is nauwelijks meer een parlementariër te vinden die nog Wim Kok heeft meegemaakt, laat staan Ruud Lubbers. Omgekeerd: van Balkenende, Bos, Rouvoet, Rutte en Kant had tien jaar geleden niemand gehoord. Vergelijk dat met Duitsland of Groot-Brittannië: daar gaan politici decennia mee, in de Verenigde Staten sommige senatoren zelfs een halve eeuw. Dat is misschien het andere uiterste, maar zo blijft wel veel kennis en ervaring behouden, en wordt niet, zoals bij ons, steeds opnieuw het wiel uitgevonden. De onzekere uitstraling van het huidige kabinet valt daarvan niet los te zien: gewoon nog te weinig meegemaakt.
Daarom: bespaar ons de totale vernieuwing! Hoe langer op het pluche hoe beter.
undefined
