Minister Ufo Rosenthal van Buitenaardse Zaken

Hij behoort tot de wonderbaarlijkste keuzes tijdens de kabinetsformatie van de man die afgelopen week wel tijd had voor de Libelle, maar niet voor de Kamer: die van zijn politieke peetvader Uri Rosenthal voor de hoogste plek op de Haagse Apen­rots.

Want wat had professor Uri tot dusverre met het buitenland, behalve dat hij er geboren was? Anders dan Montreux is een ministerie dat zich met de hele wereld bezig houden moet immers geen plek in de luwte. Rosent­hal lijkt zich zodoende toch wat op dit rustieke tijdverdrijf verkeken te hebben, en crisisbeheersing op papier verward te hebben met crisisbeheer­sing in de praktijk.

Dierendienders
Hij is immers niet het enige coalitiekopstuk dat moeite heeft met de realiteit. Dit kabinet denkt 130 km per uur te kunnen rijden zonder met Europese CO2-normen in botsing te komen en de Hedwigspolder te kunnen sparen zonder met de Belgen in botsing te komen, minister Kamp denkt Wajongers de arbeids­markt op te krijgen door ze hun baan af te nemen, staatsse­cretaris Halbe Zijlstra denkt de kenniseconomie te stimule­ren door de universiteiten af te knijpen, staatssecretaris Henk Bleker laat z'n dieren­dienders ­vooral buiten in de wei in plaats van binnen in de varkensflats naar slachtoffers van mishan­del­ing speuren, VVD-lijsttrek­ker Loek Her­mans ontkent bezuini­gin­gen die minis­ter Van Bijsterveldt even eerder toch echt luidkeels heeft aange­kon­digd, en minister Dicker­dack van Veilig­heid ziet extra agenten waar ze niet zijn.

Menig kiezer denkt in een absurde horrorfilm te zijn beland, en cabaretier Natha­lie Baartman roemde tijdens de manifestatie 'Een ander Nederland' op 16 januari dan ook de casting van dit wereldvreemde kabinet. Want zoals je Bushs maffiabaas Donald Rumsfeld ook op het bioscoopdoek al van grote afstand probleemloos als The Godfather zou herken­nen, zo pasten volgens haar ook sommige Nederlandse bewindslieden qua uiterlijk naad­loos bij hun ambt.

Poster
Speciaal van Uri Rosenthal gaf zij, daarbij een grote poster met een officieel portret van hem uitrollend dat - zoals ze nadrukkelijk verzekerde - toch echt niet naderhand gefotoshopt was, een treffende karakteristiek. Hij had in haar ogen iets van een alien. Meer geknipt voor de rol van minister van Buiten­aardse Zaken dan voor die van Buitenlandse Zaken dus - minis­ter UFO Rosent­hal.

Inderdaad: meer dan welke andere be­windsman lijkt hij losgezongen van de aardse werke­lijkheid. De afgelopen maanden had hij veel weg van een ongeleid en politiek moeilijk te identifi­ceren projec­tiel. Qua wereldbeeld leek hij afkomstig van een andere planeet.

Bonnen
Hoeveel Afghaanse politiemannen moeten nog op de voorpagina van de Volkskrant aan ons meedelen dat ze zich in Kunduz echt niet tot bonnen schrijven en bommen opruimen gaan beperken omdat men dat in Nederland zo hard roept? Pas tot we ze allemáál hebben geïnterviewd, en we dus écht zeker weten dat er niemand voor de speciale Hans Hillen-burgerbrigade over­blijft?

Rosenthals reactie op kritische Kamervragen in deze vallen in de catego­rie komisch: hij vond dat de Volkskrantinter­views "het belang onderstreep­ten van goede afspraken met Kabul over de voor­waarden waaronder wordt getraind en voorde periode na hun opleiding van vijf maanden". Dan kan hij aan het onderstrepen blijven - zoals ook de jongste bevindingen van een onder­zoekscommisie van het Britse Hogerhuis weer eens onderstrepen. Blijkens bericht in de NRC van vrijdag beschou­wen die de hele 'politiemis­sie' als hopeloos.

Ook gespeend van veel inzicht in de harde werkelijkheid lijkt Rosenthals optreden te zijn geweest in de kwestie-Zahra Bahrami. Nu is bekend geworden dat hij ook adviezen van zijn eigen departe­ment in de wind heeft geslagen - en dat lijkt mij toch wel aanlei­ding voor stevige Kamervra­gen. Wat heeft Rosenthal bezield om een Iraanse minister het bijtanken van een vliegtuig te weigeren, als - in zijn eigen woorden - een mensenleven in Teheran slechts een jerrican benzine kost? Is hij hier te blind op Amerika's boycot gevaren? Heeft hij zich uit angst voor Israël-spreekbuis Wilders teveel tot verlengstuk van Israëlisch beleid gemaakt?

Afgelopen week werd eveneens bekend dat de volkenrechte­lijk adviseur die naar aanleiding van de Irak-bevindingen van de commis­sie-Davids was afgesproken, tot een tien-dagen-per-jaar-baantje is terugge­bracht. Dat begrijp ik, want anders blijft er - zoals de Wikileaks hebben duidelijk gemaakt - van de transatlanti­sche volgzaam­heid wei­nig heel.

Wildersfactor
Maar de Wilders-factor moet inzake Iran niet onderschat worden: wat dat betreft heeft de coalitie duidelijk last van het Stockholm-syndroom: heb Uw gijzelnemer lief. Rutte die de PVV tot 'heel normale partij' bombar­deert, Leers die meent dat Sahar ook Wilders écht aan het hart gaat, en Kamp die zaterdag in de Volkskrant over hem zegt: "Ik heb nog steeds geen probleem met hem". Zij zien alleen maar vrienden.

Zelf slaat Wilders in zijn proces steeds wildere taal uit. De hele elite zou er op uit zijn Nederland om te vormen in een kalifaat, en alleen hij kan ons daarvan redden. Je hebt gekken die zichzelf voor Napoleon verslijten. Anderen denken dat ze de Messias zijn. Weer anderen dat 'de islam' ons overneemt. Soms gaat dat samen. Laten we het laatste het Eurabië-syn­droom noemen, de omgekeerde vorm van het Stockholm-syndroom: je ziet overal vijanden.

Grote vraag nu, ook voor Wilders' rechters: hoort iemand met zulke waan­denk­beelden thuis in de gevangenis? Nee. Maar wel in een gesticht.