RecensiePop
Onheilspellend harde elektronica van Low ademt schoonheid (vier sterren)
Op hun vorige plaat Ones And Sixes omarmde het Amerikaanse gitaartrio Low de elektronica. Maar op Double Negative smoort producer BJ Burton hun muziek bijna in krakende elektronische dissonanten. Diverse keren wordt de vaak hemelse (samen)zang van Mimi Parker en Alan Sparhawk volledig weggedrukt om dan fraai toch weer als door een kiertje een uitweg te vinden.
Alles gebeurt zo precies dat zelfs de meest onheilspellend harde elektronica schoonheid uitademt. Double Negative is een zeer gewaagde plaat voor Low, die gemakkelijk had kunnen verworden tot en kakofonisch misbaksel. Het is nu wel even schrikken en vervolgens wennen, maar uiteindelijk blijken de botsende elementen elkaar te vinden in een innige omhelzing. Zoals goed en kwaad op ieder Low-album dicht bij elkaar staan.
Low - Double Negative
Pop
Vier sterren
Sub Pop / Konkurrent