rick van veldhuizen

Klaartje van Veldhoven en Matthias Havinga hebben met zorg pareltjes uit het Nederlandse orgel- en zangrepertoire opgedoken ★★★★★

Het Nash Ensemble ademt het hyperexacte spel dat past bij de laat-modernistische muziek van Harrison Birtwistle ★★★☆☆

Gezien Hercules Segers is fijne muziek, maar helaas is er tussen tekst, muziek en beeld weinig samenhang ★★★☆☆

Martha Argerich toont zich met het Rotterdams Philharmonisch Orkest meteen een natuurkracht ★★★★★

Het Concertgebouworkest blinkt uit in de triomfantelijke finale van Mahlers Eerste ★★★★☆

Museum Speelklok heeft een nieuwe attractie: een replica van een componeermachine uit 1821

Pintschers zoektocht naar het onbekende leidt hem naar diep harmonieuze momenten ★★★★☆

Zeventig jaar na dato spat de vitaliteit van Messiaens ‘Chronochromie’ af ★★★☆☆

Le Grand Macabre uit 1977 voelt niet alleen pijnlijk actueel, maar werkt ook flink op de lachspieren ★★★★★

De avontuurlijke sopraan Juliet Fraser was de ster van het overvloedige festival November Music ★★★★☆

Onvervalste humor is in hedendaagse klassieke muziek vaak ver te zoeken, maar die van Tan Dun is geslaagd ★★★★★

The Wrath of God van Sofia Goebaidoelina kan zelfs de meest overtuigde atheïst godsvrucht inboezemen ★★★★☆

Het piepjonge Viride Kwartet zorgt op (Un)heard Music Festival voor een verrassing ★★★★☆

1984 door het New European Ensemble en Boris van der Ham blijft hangen in clichés ★★☆☆☆

De zangerige, nasale fagot en de zuchtende, ronde contrabas worden geëerd met eigen festivals

Wilt u belangrijke informatie delen met de Volkskrant?

Tip hier onze journalisten

Op alle verhalen van de Volkskrant rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright @volkskrant.nl.
© 2022 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden