karin veraart

Duncan Macmillan is dé toneelschrijver van dit moment, wat maakt zijn werk zo goed?

Liliane Brakema’s Agatha prikkelt en wringt en vervreemdt ★★★★☆

Dope is een puntig relaas en soms ook een hilarische vertelling ★★★★☆

Dansers en acteurs weten elkaar in Move (on) niet te vinden ★★☆☆☆

Akt 10 van Weiblicher Akt zit weer vol verrassende observaties en poëtische momenten ★★★★☆

Love for Love is een klassieke comedy of manners, met gewin als inzet en lust als middel. Heerlijk. ★★★★☆

Floris van Delft ondervangt het precaire onderwerp, met een duidelijke verhaallijn ★★★☆☆

Acteurs in What’s in a fairytale?! lijken zich nauwelijks raad te weten met het concept ★★☆☆☆

Wunderbaum maakt geestig, bokkig toneel over solidariteit en ongelijkheid ★★★★☆

Herkenbaarheid van uitvaarten wordt fraai uitvergroot en ontroert in de voorstelling Rust zacht Billy ★★★★☆

Achttien van Het Zuidelijk Toneel is een té ambitieus project ★★☆☆☆

Toverberg van het Vlaamse collectief Desnor is soms raak en soms mis, maar vaak boeiend ★★★☆☆

Twee ex-en begraven de liefde, met onvermijdelijke clichés en ongemakkelijke momenten ★★★☆☆

Ons wereldrijk is door de toewijding en humor van Hotel Modern nooit ondraaglijk zwart ★★★★☆

De verleiders female stellen een pijnlijke vraag: ‘Waarom zijn vrouwen zo veel vaker ziek?’

Dat we dromen is een typische voorstelling van Discordia; op elke scène wordt ter plekke gereflecteerd ★★★☆☆

Naar Ikea weet het leven van twee dolende zielen boeiend te houden ★★★☆☆

Met hun warme, swingende spel maken de actrices er in Decemberdagen een charmant en roerend feestje van ★★★☆☆

Filmklassieker Lawrence of Arabia is eens goed aangepakt en gebruikt voor een informatieve voorstelling ★★★★☆

Umuntu is een stuk als een boeiend mozaïek, met ontroerende, muzikale of verrassend fysieke scènes ★★★★☆

1991 is een indringende en tegelijk humorvolle, hartverwarmende voorstelling ★★★★☆

Annelinde Bruijs sprankelt in het heerlijk verwarrende Pulchalchiajev, een fake opera ★★★★☆

Met De achterkant van Tilburg schetst Het Zuidelijk Toneel een wereld vol ongeschreven wetten en geheime gebruiken ★★★☆☆

Een gijzelingsdrama uit 1974 wordt voor iedereen een levendige herinnering door Firma Mes ★★★☆☆

Smakelijk True Copy over meestervervalser Jansen★★★☆☆

Small Town Boy is een felle, maar niet drammerige voorstelling met vragen over de lhbti-gemeenschap ★★★★☆

De Warme Winkel en Pieter Kramer zetten met De Drie Musketiers een bruisende zomerproductie neer ★★★★☆

Drie voorstellingen op De Parade over relaties aangaan met anderen

De nieuwe lichting theatermakers toont zich op festival ITS lekker eigenzinnig

Proces is afwisselend zenuwslopend, fascinerend en soms haast irritant wijdlopig ★★★★☆

Chileense tienermeiden vertellen hun veelal ellendige verhalen met energie, humor en onderlinge solidariteit ★★★★☆

Acht mensen stranden op een eiland na een vliegtuigcrash; het is een cliché. Maar daar neemt Philippe Quesne slim een loopje mee ★★★☆☆

De Russische avant-gardisten: excentriek, rebels, grappig ★★★★☆

Over theaterfenomeen Florian Myjer: ‘Het is een elitaire snotneus, maar wel een heel leuke’

Pijnpunten van migratie, gender en identiteit worden op het Kunstenfestivaldesarts prachtig verbeeld

Een gehate pianoleraar blijkt bij nader inzien toch wat sympathieke trekjes te hebben ★★★☆☆

Lizzy Timmers en DJ Monkey Maffia swingen er samen op los in deze les Duits ★★★★☆

Veel personages en ontwikkelingen komen in ‘De wereld volgens John’ niet goed uit de verf ★★★☆☆

Suburbia helpt publiek bij het verwerken van een verloren droomproject ★★★★☆

Enter Medea is een interessant onsentimenteel verhaal over risicovolle keuzes, ontworteling en onomkeerbaarheid ★★★★☆

Nazmiye Oral over het theater in de buurt en de buurt in het theater

The Nation is een typisch Schilderswijkstuk op de planken- en toch waren de verwachtingen hooggespannen

In een Europa waarin men vooral bezig lijkt te zijn elkaar níét te verstaan, is The Way She Dies een troostrijk moment ★★★★☆

Smoeder – 15 jaar later is een warm weerzien met de twee Brabantse moeders uit 2004 ★★★☆☆

In Vrede is een waardig en indrukwekkend stuk over de wonden die oorlog nalaat ★★★★☆

Een hilarische toestand bij Ik heb spijt van Wunderbaum ★★★★☆

Van Heemstra’s betoog over de ondergang van onze planeet geeft geen oplossingen, maar zet wel aan tot reflectie (★★★☆☆)

Regisseur Jorgen Cassier veroorlooft zich weinig ingrijpends en dat maakt Drie zusters snel saai (twee sterren)

Virtuoos spel in heropvoering Who’s Afraid of Virginia Woolf, maar personages blijven op afstand (drie sterren)

Lenin van Milo Rau is een sterk geacteerd, haast Tsjechoviaans portret van de communistische leider (vier sterren)

Vorige Pagina 2 van 20 Volgende

Wilt u belangrijke informatie delen met de Volkskrant?

Tip hier onze journalisten

Op alle verhalen van de Volkskrant rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright @volkskrant.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden